Als ik zeg ‘Afghanistan’, waar denk je dan aan? Mijn eerste gedachten gaan gelijk naar de oorlogen die zich daar (nog) afspelen, en de items op het nieuws waarbij de Taliban voorbij komt. De familie van Durkhanai Ayubi vluchtte uit Afghanistan in 1985 naar Australië en startte in 2009 het Afghaanse familierestaurant Parwana (vlinder in het Farsi). Door de recepten en verhalen van haar familie te delen wil Durkhanai het Afghaanse eten gebruiken om een verbinding te maken tussen iedereen.
Parwana is niet zomaar een opsomming van recepten. De recepten zijn onlosmakelijk verbonden met gewoonten, feestdagen en rituelen zoals Noroez, Eid, Iftar en begrafenissen. Waar Durkhanai dan ook graag (en veel) over verteld. Hoe haar moeder als klein meisje al elke dag in de keuken te vinden was om nieuwe gerechten te leren, wat ze aten (en waarom) tijdens de begrafenis van haar oma en hun ervaringen toen ze met een gedeelte van haar familie in 2012 kortstondig terugkeerde naar de geboortegronden van haar voorouders.
“Parwana en zijn gerechten omvatten voor ons vele lagen van betekenis. Ze vertellen een verhaal van het onverwachte. Mensen die voor het eerst Afghaans eten, zijn vaak verrast door de vertrouwdheid met het eten, dat een onbekende, rijke geschiedenis van verbondenheid in zich draagt.”
Durkhanai Ayubi
Parwana: Morgh Lawang
Er wordt veel aandacht besteed aan misschien wel het belangrijkste onderdeel van een Afghaanse maaltijd: de rijst. In Afghanistan wordt de bereiding van rijst dan ook als maatstaf genomen voor de kwaliteiten van de kok. De Afghaanse keuken deelt rijst in drie categorien in: palaw, challaw of sholah, afhankelijk van de kooktechniek. En natuurlijk geeft Durkhanai voor elke manier uitgebreide recepten. Maar bij de maaltijd wordt natuurlijk zelden alleen rijst gegeten; wat dacht je van Morgh Lawang (in kurkuma-yoghurtsaus gesmoorde kip), Karayee Gosfand (gebakken lamskebab) of Qormeh Kachaloo (aardappel curry). Wat mij opviel aan het boek zijn ook de vele zoete gerechten zoals Morabayeh Behee (gekonfijte kweeperen), Kulcheh Chaarmaghzi (walnotenkoekjes), Shir Yakh Zanjafil (gember-walnoot ijs) en Gosh-E Fil (olifantenoren).
Olie om in te verdrinken
Wat ik zo kan inschatten kun je 90% van de gebruikte ingrediënten in Parwana gewoon zo kopen in een grote Nederlandse supermarkt. Al kan ik een tripje naar een grote Turkse/Midden Oosterse supermarkt natuurlijk altijd aanbevelen. Wat me wel opviel aan de gerechten is de enorme hoeveelheid olie die gebruikt wordt. Als er dingen gefrituurd moeten worden snap ik, maar kip aanbakken in 250 ml olie? Ik zou toch echt gewoon een goeie scheut gebruiken en niet een kwart fles. Ook zie ik in een aantal foto’s van de gerechten ingrediënten voorbijkomen die niet vermeld staan in het recept.
En ik vraag me af of bijvoorbeeld de gebruikte gele spliterwten helemaal hetzelfde zijn als die bij ons in de supermarkt. Op de site van de Albert Heijn staat bij de gele spliterwten dat je ze 90 tot 120 minuten moet koken; in Parwana hebben ze het over 8-10 minuten koken. Vind ik nogal een verschil.
CONCLUSIE
PLUSPUNTEN:
- Uitgebreide instructies en inleiding bij alle gerechten
- Heel veel informatie over de familie; je krijgt bijna het gevoel dat de mensen persoonlijk kent
- Zowel de Arabische namen van het gerecht als de Nederlandse namen staan bij de recepten
- Een breed spectrum aan simpelere gerechten en uitgebreidere gerechten
MINPUNTEN:
- Sommige foto’s komen niet helemaal overeen met het recept.
Parwana van Durkhanai Ayubi geeft je niet alleen een inkijkje in de Afghaanse keuken, ook de hele Afghaanse cultuur en familiegeschiedenis van Durkhanai komt aan bod. Zo kijk je de volgende keer met hele andere ogen naar het nieuws over Afghanistan.
Nederlands | Hardcover | 9789023016663 | Druk: 1 | april 2021 | 256 pagina’s
Dit boek is beschikbaar gesteld door Becht.
Klik op de link hieronder om het boek gelijk te kopen:
Elke week de nieuwste recepten/artikelen in je mailbox? Schrijf je dan via deze link in voor de wekelijkse nieuwsbrief! Of volg ons via Facebook, Instagram of Pinterest.
Geef een reactie